Ուսուցչուհու հյուրը. Իզաբել Այենդե

 Ուսուցչուհի Ինեսը մտավ Լա Պեռլա դե Օրիենտե, որում այդ ժամին հաճախորդ չկար, գնաց վաճառասեղանի մոտ, որտեղ Ռիադ Հալաբին փաթաթում էր գունավոր ծաղիկներով կտորը, և ասաց, որ հենց նոր կտրել է իր պանսիոնատի հյուրերից մեկի կոկորդը։ Գանձապահը հանեց մի սպիտակ թաշկինակ և փակեց նրա բերանը։

-Ինչ ասացի՞ր, Ինես:

-Ինչ լսեցիր, թո՛ւրք։

-Մեռա՞ծ է։

-Իհարկե:

Տե՛ր, ես խնդրում եմ մի այգի. Ալֆոնսո Գիլեն Զելայա

 

Տե՛ր, ես խնդրում եմ մի  այգի մի հանգիստ անկյունում,

Որտեղ առու կա, ու կա առատ ջուր,

Խոնարհ փոքրիկ տուն՝ ծածկված կապույտ զանգերով,

Ու մի կին ու տղա, որ կլինեն քեզ պես։

Կցանկանայի ապրել երկար տարիներ, առանց ատելության,

Ու վարվել այնպես , ինչպես գետերը․  խոնավացնել երկիրը

Իմ բանաստեղծություններով ու արարքներով՝  թարմ ու մաքուր:

Տե՛ր , տուր ինձ ճանապարհ ծառերով և թռչուններով:

Իսպանալեզու բանաստեղծություններ

 

Անհանգստացնում են   
Լինում են ժամանակներ, երբ բառերը ինձ զայրացնում են,
Որ չեմ արտահայտում, քանի որ այնքան են քեզ սպասում`
Մեռնում են ․․․
Եւ հենց դու լի ես մեռած բառերով։
Աղբյուրը

Լուսիա Էստրադա. բանաստեղծություններ

 

Լուսիա Էստրադա

Դեպի ստվերը           

Գնալ ու մնալ. Լոպե դե Վեգա

Գնալ ու մնալ , և մնալով բաժանվել
Բաժանվել անհոգի , և հեռանալ օտարի հոգով
Ականջ դնել մի սիրենի քաղցր ձայնին
Եւ չկարողանալ ծառից պոկվել։

Խուլիո Կորտասար. Հետոն

Կորտասար

Եվ ես շատ լավ գիտեմ, որ այնտեղ չես լինի. 

Դու չես լինի փողոցում, 

Գիշերը լուսամփոփի 

հանած  շշնջոցում,

Չես էլ լինի մենյու ընտրելու ժեստի մեջ,

Ոչ էլ կլինես ժպիտի մեջ, որը

 թեթևացնում է մետրոյում լցված մարդկանց,

Չես լինի վերցված գրքերում

Ոչ էլ «մինչ վաղը» ասածի մեջ։

Դու չես լինի իմ երազներում՝ 

Բառերիս սկզբնական նպատակակետում,

Դու չես լինի հեռախոսի համարում

Մերի Շելլին

Ժամանակին Մերի անունով մի փոքրիկ աղջիկ կար, որի մայրը մահացավ ,երբ նա դեռ նորածին էր: Նրա խորթ մայրը լավ չէր վարվում իր հետ, և Մերին երազում էր իրական մայրիկ ունենալ: Բայց նա սփոփանք գտավ հսկայական գրադարանում, որ ունեին իրենց տանը: Ամեն օր նա մի գիրք էր վերցնում և գնում էր մոր գերեզման՝ կարդալու : Գրքերը նրան տեղափոխում էին տնից հեռու մի վայր, որտեղ նա իրեն զգում էր մենակ և թշվառ: Արդյունքում ՝ Մերին սկսեց գրել իր պատմվածքները և բանաստեղծությունները:
Մի օր նա հանդիպեց Պերսի անունով մի երիտասարդ բանաստեղծի: Նրանք իրենց առաջին ժամադրությունն ունեցան Մերիի մայրիկի գերեզմանի մոտ և խորապես սիրահարվեցին: Նրանք փախան

Հեռացած սեր. Ֆեդերիկո Գարսիա Լորկա

«Պոեզիան երաժշտության մեջ» նախագծի շրջանակներում թարգմանում են ընտրությամբ իսպաներենի խմբի սովորողները։

Պոեզիան՝ երաժշտության մեջ. Խոսքեր Խուլիայի համար

Թարգմանում ենք իսպաներեիտց

Խոսե Ավգուստին Գոյտիսոլո

Դու չես կարող վերադառնալ անցյալ, Քանզի արդեն կյանքը առաջ է հրում քեզ Ինչպես մի անվերջ ոռնոց. Աղջի՛կս, ավելի լավ է ապրել Մարդկանց ուրախությամբ, Քան լաց լինել խուլ պատի առջև։ Քեզ կզգաս հետապնդված, Քեզ կզգաս մոլորված կամ մենակ, Գուցե ցանկանաս ծնված չլինել.

Անտոնիո Մաչադո

Անտոնիո Մաչադո Ռուիս (իսպ.՝ Antonio Machado Ruiz, 1875, հուլիսի 26, Սևիլյա — 1939, փետրվարի 22, Կոլյուր, Արևելյան Պիրենեյներ, Ֆրանսիա), իսպանացի բանաստեղծ։

Հովիկ Կեուչկերյան/Բղավում եմ հուշեր

Հովիկ Կեուչկերյանը իսպանացի ժամանակակից գրող է, բանաստեղծ, կոմիկ դերասան և նախկին բոքսյոր։ Նրա հայրը հայ է, մայրը՝ իսպանուհի։ Ծնվել է 1972 թվականին՝ Բեյրութում, բայց 1975-ին՝ Լիբանանում քաղաքացիական պատերազմի ժամանակ ընտանիքը տեղափոխվել է Իսպանիա և հաստատվել Ալպեդրետե ոչ մեծ քաղաքում։ Այստեղ է անցել Հովիկ Կեուչկերյանի մանկությունն ու պատանեկությունը։ 20 տարեկանում տեղափոխվել է Մադրիդ, որտեղ էլ 22 տարեկանում բացել է իր սեփական մարզասրահը, որը գործում է մինչև օրս։ Չնայած ճանաչված մարզիկ լինելուն, հակվում է բեմական գործունեության և ստեղծագործելուն։

Նարինե Բարսեղյանի՝ իսպաներենից թարգմանությամբ «Օտարագիր հայեր» նախագծի շրջանակներում ներկայացնում ենք նրա բանաստեղծություններից մեկը.