Պոեզիան՝ երաժշտության մեջ. Խոսքեր Խուլիայի համար

Թարգմանում ենք իսպաներեիտց

Խոսե Ավգուստին Գոյտիսոլո

Դու չես կարող վերադառնալ անցյալ, Քանզի արդեն կյանքը առաջ է հրում քեզ Ինչպես մի անվերջ ոռնոց. Աղջի՛կս, ավելի լավ է ապրել Մարդկանց ուրախությամբ, Քան լաց լինել խուլ պատի առջև։ Քեզ կզգաս հետապնդված, Քեզ կզգաս մոլորված կամ մենակ, Գուցե ցանկանաս ծնված չլինել.

Ես լավ գիտեմ, որ քեզ կասեն,
Թե կյանքը չունի նպատակ,
Թե դա մի թշվառ հարց է։
Այդ ժամանակ հիշիր միշտ
Այն, ինչ մի օր ես գրեցի՝
Մտածելով քո մասին,
Ինչպես հիմա եմ մտածում։
Կյանքը գեղեցիկ է, դեռ կտեսնես՝
Ինչպես հակառակ բոլոր վշտերին՝
Կունենաս ընկերներ, կունենաս սեր։
Միայն մի մարդը, մի կինը
Առանձին վերցրած, առանձին
Ասես փոշի լինեն, ոչինչ են։
Բայց երբ ես խոսում եմ քեզ հետ,
Երբ գրում եմ քեզ այս բառերը,
Մտածում եմ նաև ուրիշ մարդկանց մասին:
Քո ճակատագիրը ուրիշների մեջ է,
Քո ապագան՝ հենց քո կյանքը,
Քո արժանապատվությունը՝ բոլորինը։
Ուրիշները սպասում են դիմակայելուդ,
Որ նրանց օգնի քո ուրախությունը,
Քո երգը նրանց երգերում է։
Այդ ժամնակ հիշիր միշտ
Այն, ինչ մի օր ես գրեցի՝
Մտածելով քո մասին,
Ինչպես հիմա եմ մտածում։
Երբեք չհանձվես, ոչ էլ մեկուսանաս
Ճամփեզրին, երբեք չասես՝
էլ չեմ կարող և հենց այստեղ կմնամ։
Կյանքը գեղեցիկ է, դու կտեսնես,
Թե ինչպես հակառակ բոլոր վշերին
Կունենաս ընկերներ, կունենաս սեր։
Այլ ամեն ինչում չկա ընտրություն
Եվ այս աշխարհը, ինչպես որ կա,
Կլինի ամբողջ քո ժառանգությունը։
Ներիր ինձ,
Չեմ կարող ասել
Ուրիշ ոչինիչ, բայց դու հասկացիր,
Որ ես դեռ ճանապրահին եմ։
Եվ միշտ միշտ հիշիր
Այն, ինչ մի օր ես գրեցի՝
Մտածելով քո մասին,
Ինչպես հիմա եմ մտածում։
Աղբյուրը

Թարգմանությունը՝ Նանոր Հովհաննիսյանի

Խորհրդատու՝ Նարինե Բարսեղյան