Գնալ ու մնալ. Լոպե դե Վեգա

Գնալ ու մնալ , և մնալով բաժանվել
Բաժանվել անհոգի , և հեռանալ օտարի հոգով
Ականջ դնել մի սիրենի քաղցր ձայնին
Եւ չկարողանալ ծառից պոկվել։

Խորխե Լուիս Բորխես. Տխուր

 

Այդտեղ կա այն, ինչ կար․ Սաքսոնյան համառ սուրը և նրա երկաթե չափածոն,  Լաերտի որդու աքսորի ծովերն ու կղզիները, պարսկական ոսկե լուսինը և փիլիսոփայության ու պատմության անծայրածիր այգիները, շիրիմի հիշատակի ոսկին, իսկ  ստվերում՝ հասմիկի բույրը։ Եվ սրանցից ոչ մեկը կարևոր չէ։ Հրաժարական տված Տաղի գործածումը չի փրկում քեզ, ոչ էլ կփրկի ջրեղենը երազի,  ոչ էլ աստղը, որ  բոցավառված  գիշերային երկնքում մոռանում է լուսաբացը։ Միայնակ մի կին է քեզ մտահոգողը  նման մնացածին, բայց յուրովի։ 

Բնագիրը

Թարգմանությունը՝ Նանոր Հովհաննիսյանի

Խորհրդատու՝ Ռուզան Սարգսյան