Հինգ իմաստուն և կարճ առակներ

Ինչի՞ համար են բոլորը սիրում առակներ: Կարճ շարադրանքի և խորիմաստ մտքերի համար: Այդ խորությունը փոխվում է ժամանակի հետ, և ամեն անգամ մենք նրանցում ինչ-որ նոր բան ենք տեսնում: Նրանք մեզ և՛ սովորեցնում են, և՛ զվարճացնում, բայց դրա հետ մեկտեղ չեն ծանրաբեռնում: Հենց այդպես է կյանքից սովորելու ցանկություն առաջանում:

Վեճերի մասին

-Մենք միշտ վիճում ենք, հասկանու՞մ ես: Մենք չենք կարող միասին լինել:

-Իսկ դու բալ սիրու՞մ ես։

-Այո։

-Իսկ դու հանու՞մ ես կորիզները, երբ ուտում ես դրանք

-Դե, այո։

-Կյանքում էլ է այդպես: Սովորիր հանել կորիզները և միաժամանակ սիրել բալը:

Սիրո մասին

-Ո՞րն է «հավանելու» և «սիրելու» տարբերությունը:

-Երբ ժաղիկը հավանում ես, պոկում ես: Բայց եթե սիրում ես ծաղկը, ամեն օր ջրում ես:

Ընկերների մասին

Իմաստունին հարցնում են.

-Ընկերության քանի՞ տեսակ կա։

-Չորս,- պատասխանում է նա: - Կան ընկերներ, որ սննդի պես են. դու ամեն օր զգում ես նրանց կարիքը: Կան ընկերներ, որ դեղորայքի պես են. դու նրանց փնտրում ես, երբ քեզ վատ ես զգում: Կան ընկերներ, որ հիվանդության պես են. նրանք իրենք են քեզ գտնում: Բայց կան ընկերներ, որոնք նման են թթվածնի: Դու նրանց չես տեսնում, բայց նրանք  միշտ քեզ հետ են:

Ինչպես են մեզ վրա ազդում բառերը

Երկու ընկեր զրուցում են.

-Իմ կինն այնքան թափթփված է ու փնթի: Ես նրան միշտ այդ մասին ասում եմ, բայց տարեցտարի ամեն ինչ ավելի է վատանում:

Ինչին երկրորդը պատասխանում է.

-Իսկ իմ կինը հիանալի տնտեսուհի է ու շատ խելացի է, և ամեն տարի ամեն ինչ ավելի ու ավելի է լավանում: Ես էլ եմ միշտ նրան այդ մասին ասում:

Այն, ինչով լի է հոգին

Մի անգամ մի քանի հոգի դիտմամբ բարձր ձայնով սկսեցին քննարկել մի խելացի մարդու, ով այդ պահին անցնում էր նրանց թաղով: Այդ մարդն ամեն ինչ լսեց, բայց նրանց ժպիտով պատասխանեց և առողջություն մաղթեց:

Ինչ-որ մեկը նրան հարցրեց.

-Դու ժպտացիր և նրանց առողջություն մաղթեցիր: Մի՞թե չարությամբ չլցվեցիր նրանց նկատմամբ:

Սրան մարդը պատասխանեց.

-Երբ ես գնում եմ շուկա, կարող եմ ծախսել այն, ինչ ունեմ դրամապանակումս: Այդպես էլ մարդկանց հետ շփման ժամանակ է: Ես կարող եմ ծախսել այն, ինչով լի է հոգիս:

Միշտ սկսիր քեզանից

Ընտանեկան մի զույգ տեղափոխվեց նոր տուն: Առավոտյան, արթնանալուն պես, կինը նայեց պատուհանից և տեսավ հարևանուհուն, ով լվացած սպիտակեղենն էր փռում չորանալու։

-Նայի՛ր՝ ինչ կեղտոտ է նրա սպիտակեղենը,- ասաց կինն ամուսնուն:

Բայց ամուսինը թերթ էր կարդում և ոչ մի ուշադրություն չդարձրեց նրան:

_Երևի օճառն է վատը, կամ էլ լվացք անել չգիտի: Գնաս՝ սովորեցնես…

Եվ այդպես ամեն անգամ, երբ նա տեսնում էր հարևանուհու սպիտակեղենը, զարմանում էր, թե ինչ կեղտոտ են դրանք:

Մի հրաշալի առավոտ, նայելով պատուհանից, նա բացականչեց.

-Օ՜, այսօր սպիտակեղենը մաքուր է: Երևի լվացք անել է սովորել:

-Ո՛չ, - ասաց ամուսինը,- ուղղակի ես առավոտյան շուտ արթնացա և լվացի պատուհանները:

Աղբյուրը՝ Фитнес для мозга

Թարգմանությունը՝ Ջուլիետա Ասատրյանի