 |
| Պոլ Էլյուար |
Նա կանգնած է կոպերիս վրա,
Եվ նրա մազերն իմի մեջ են,
Նա իմ ձեռքերի ձևն ունի
Եվ իմ աչքերի գույնը.
Նա մխրճվում է ստվերիս մեջ,
Ինչպես քարը երկնքում։
Նրա աչքերը միշտ բաց են
Եվ չեն թողնում ինձ քնել,
Նրա երազները լի են լույսով
Եվ խամրեցնում են արևներին,
Ինձ ծիծաղեցնում են, ստիպում
են լալ,
ծիծաղել,
Խոսել՝ առանց
հասկանալու՝
ինչի
մասին:
Թարգմանեց Միլենա Թևատրոսյանի 11-րդ դասարան
Խորհրդատու՝ Աննա Մարության
0 մեկնաբանություն:
Post a Comment