 |
| Ռենե Մագրիտ․ Թերապեւտը |
Հանգիստ թողեք բոլորին, նույնիսկ ինքներդ ձեզ, և դուք կունենաք ամեն ինչ…
Թույլ տվեք շնչել…
Թույլ տվեք սեփական կյանքը աչքի անցկացնել…
Եվ թույլ տվեք ապրել այդ կյանքը …
Բան դուրս չի գալիս, երբ փորձում ենք բոլորին տեղավորել մեր սեփական կանոնների և ակնկալիքների մեջ…
Մենք միշտ ուզում ենք բոլորից ինչ-որ բան ստանալ…
Մենք ուզում ենք բոլորին ինչ-որ բան ապացուցել…
Մենք իրարանցման մեջ ենք, համեմատում ենք, անհանգստանում ուրիշների ձեռքբերումներով, վախենում ենք հետ մնալուց, մրցում…
Եվ մենք քշված ուտիճների պես սուրում ենք կյանքի միջով՝ մեր եռուզեռով վախեցնելով բոլորին և չկարողանալով մեզ համար տեղ գտնել…
Բայց չէ՞ որ իրականում ամեն ինչ պարզ է ու ազնիվ…
Մեզ տալիս են այնքան, ինչքան կարող են և ուզում են… և պետք չէ դա վիճարկել, քանի որ մենք էլ տալիս ենք ճիշտ այնքան, որքան կարող ենք և ուզում ենք…
Եվ հիմարություն է մտածել, որ եթե մարդը կարող է ավելին տալ, ապա մենք պետք է ստիպենք նրան դա անել…
