օգտագործել է ռեսուրսները զարգացման և ընդլայման համար: Որքան ավելի շատ ռեսուրսներ են արդյունահանվում մոլորակի ընդերքից, այնքան բնակչությունը ավելի է ընդլայնվում, բայց դրան համաչափ վատանում են միջավայրի պայմանները։ Արդյունքում շրջակա միջավայրը պետք է անցնի այն սահմանը, երբ բնակչության գերաճը կդառնա անկայուն, և բնակչությունը կկանգնի ոչնչացման վտանգի առաջ: Դրա համար գիտնականները մոդելում ավելացրել են երկու տեսակի ռեսուրսների միջև փոխարկիչ: Այսպիսով, առաջին տարբերակի ժամանակ շատ էներգիա է առաջանում, սակայն էկոլոգիան զգալիորեն վատթարանում է:Երկրորդ տեսակի ռեսուրսների օգտագործման դեպքում էներգիայի արտադրությունը անհամեմատ ավելի շատ է, բայց կյանքի պայմանները չեն վնասվում:
Հետազոտողներն առանձնացրել են զարգացման երեք ամենահավանական սցենարներ:
Մահացում
Քաղաքակրթությունը արագորեն զարգանում է՝ օգտագործելով մեծ ծավալի ռեսուրսներ, մինչև մոլորակի համար բնակչության թվի գագաթնակետին հասնելը: Այնուհետև սկսվում է բնակչության կտրուկ նվազում, և դա ավարտվում է, երբ տիրում է հավասարակշռություն, երբ մոլորակը կարող է ապահովել մնացած բնակիչներին: Այս գործընթացի ժամանակ մոլորակի բնակչության 70%-ը մահանում է:
Փափուկ վայրէջք
Էկզոքաղաքակրթությունը սկզբում շարժվում է առաջին ուղով, բայց մինչ ճգնաժամային կետին հասնելը սկսվում է սահուն անցում ռեսուրսների երկրորդ տիպին, ինչը փրկում է բնակչության մեծ մասին և պահպանում առողջ միջավայր:
Լիակատար կործանում
Երկրային պայմանները այնքան արագ են վատթարանում, որ միևնույն է անցումն արդեն չի կարող կանխել ամբողջական ոչնչացումը: Ադամ Ֆրենկը նշել է, որ վառելիքի «թույլ» աղբյուրի ընտրությունը միշտ չէ որ քաղաքակրթությունը փրկել է ոչնչացումից. Որոշ դեպքերում դա միայն հետաձգել է անխուսափելին: Ըստ նրա՝ այս մոդելները օգնում են պատկերացնելու, թե ինչ է սպասում մարդկությանը ապագայում:
Աղբյուրը
Թարգմանությունը՝ Եվա Սարգսյանի և Հարություն Չրաղյանի
0 մեկնաբանություն:
Post a Comment