Մենք սեղանի մոտ էինք՝ պապս, տատս, մայրս և ես․ հորս տեսնելու բախտ ինձ չի վիճակվել։ Նա վաղաժամ մահացել է։ Հանկարծ ճաշի կեսին, ի զարմանս բոլորի, պապս վեր կեցավ և հանդիսավոր տեսքով ասաց․
-Ես որոշել եմ Ժան-Պոլին գրանցել Մոնտենի վարժարանում։ Ես ճանաչում եմ այնտեղի տնօրենին։ Լավ վարժարան է։
Այսպիսով, սեպտեմբերյան մի պայծառ առավոտ պապս տարավ ինձ վարժարան։ Մենք բարձրացանք երկրորդ հարկ, որտեղ գտնվում է տնօրենի
